Wojciech Mucha nie jest już naczelnym Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej

7 listopada br., Wojciech Mucha poinformował w mediach społecznościowych, że kończy pracę na stanowisku redaktora naczelnego krakowskich tytułów Polska Press. „Informuję, że rozwiązałem za porozumieniem stron umowę o pracę i nie jestem już redaktorem naczelnym "Dziennika Polskiego" i "Gazety Krakowskiej" – napisał Mucha.

Na łamach „DP” Mucha pożegnał się z czytelnikami. „W ubiegły piątek moja rola jako redaktora naczelnego „Dziennika Polskiego” i „Gazety Krakowskiej” dobiegła końca. Tytuły są wieczne, zespoły dziennikarskie długowieczne, a redaktorzy naczelni - cóż - zmieniają się bardzo często, to prawdopodobnie najbardziej gorące krzesło w każdej redakcji. Redaktorem naczelnym się bywa i trzeba ten czas wykorzystać jak najlepiej” – napisał Wojciech Mucha. Jak podkreślił były naczelny, przez ostatnie półtora roku (od momentu przejęcia przez Orlen wydawnictwa Polska Press – przyp. red.) starał się, by każdego dnia czytelnicy otrzymywali najlepsze z możliwych wydań „Gazety Krakowskiej” i „Dziennika Polskiego”. „Od początku przyświecało mi, by dać dziennikarzom maksymalnie dużo przestrzeni i wspólnie z nimi pracować tak, by krakowianie i Małopolanie otrzymywali pełny obraz zdarzeń. Dziękuję za tę możliwość, a Państwo wiecie najlepiej, czy była to próba udana” – podkreślił Mucha.

Zaskoczenie w Krakowie

W redakcji krakowskich tytułów zaskoczenie. Jak usłyszeliśmy od dziennikarzy, o odejściu Muchy, mówiło się nieoficjalnie od kilkunastu dni. O byłym naczelnym przeważają pozytywne opinie. W redakcji mówi się, że były naczelny może trafić do Telewizji Polskiej. Na razie nie ma nazwiska następcy i dzienniki mają być kierowane przez dotychczasowego zastępcę naczelnego. O rezygnacji Muchy brak informacji na twitterowym profilu Doroty Kani, redaktorki naczelnej tytułów Polska Press. O zakończeniu współpracy nie informuje też biuro prasowe wydawnictwa. 

Wojciech Mucha to reporter, publicysta, autor książek: „Krew i Ziemia. O ukraińskiej rewolucji”, „Miasto Noży. Najniebezpieczniejsza powieść o Polsce lat 90.”, "Matki niepokornych".